Kościół w Rebowie to jedna z najstarszych świątyń drewnianych na Mazowszu, zachowująca architekturę gotycką oraz ukierunkowanie na wschód (orientowny). Jej budowa  datowana jest na schyłek  XVI wieku. Pierwsza świątynia katolicka powstała w tym miejscu już w wieku XII. W roku 1320 opiekę duszpasterską nad miejscowym kościołem objęli księża z Zakonu Kanoników Regularnych Stróżów Grobu Chrystusowego rezydujących w Wyszogrodzie, zwani potocznie bożogrobcami. Swoją misję pełnili oni w tym miejscu do 1819  roku. Od tego czasu troskę duszpasterską nad kościołem w Rębowie oraz mieszkańcami okolicznych miejscowości przejęli księża diecezjalni z parafii w Wyszogrodzie. Jako odrębna placówka parafialna Rębowo zostało erygowane dopiero  w 1910 roku przez bpa Antoniego Juliana Nowowiejskiego. Jednak krótko, bo zaledwie 4 lata cieszyła się ona swoją samodzielnością. Przez kolejnych 60 lat pozostawała bowiem filią parafii w Wyszogrodzie. Po tym okresie pierwszym, samodzielnym proboszczem w Rębowie został w 1973 roku ks. Wojciech Borkowski. Po nim tę funkcję pełnili kolejno ks. Stanisław Niedźwiecki  (1976 – 1980), ks. Władysław Krawczyk (1980 – 1985), ks. Jan Lewandowski (1985 – 1989), ks. Hieronim Wichliński (1989 – 2005) oraz ks. Jan Augustynowicz (2005 – 2017). Obecnie funkcję proboszcza w parafii sprawuje od 2017 roku ks. Rafał Bednarczyk.

Szczególnie godny obejrzenia w kościele jest wspaniały, manierystyczny ołtarz główny z około 1620 roku i znajdujące się w nim obrazy Wniebowzięcie Najświętszej Marii Panny z 1672 roku oraz umieszczona pod nim kopia obrazu Matka Boża Częstochowska z 1871 roku.

Barokowy, prawy ołtarz boczny zbudowany został w 1700 roku, lewy pochodzi z drugiej połowy XIX wieku. W nawie południowej znajduje się kolejny ołtarz barokowy z XVIII wieku. Warto także zwrócić uwagę na barokową chrzcielnicę z XVII wieku, znajdującą się przed wejściem do kościoła gotycką kropielnicę, wykonaną w XV wieku z różowego granitu, a także umieszczoną w wejściu bocznym do kościoła kropielnicę barokową z przełomu XVII i XVIII wieku. W kościele znajdują się organy wykonane w 1911 roku przez warszawską firmę Leopolda Hartmana.

Wokół kościoła znajdują się pozostałości cmentarza, o czym przypominają nieliczne, zabytkowe nagrobki. Obok świątyni stoi także drewniana dzwonnica, której powstanie datowane jest na XVIII stulecie.